<$BlogRSDUrl$>

پارسانوشت

بلاگ یا رسانه "پارسا صائبی" در مورد سیاست، اجتماع، فرهنگ، علم و تکنیک و گهگاه موضوعات مورد علاقه دیگر

توضیحات نو


دوستان لطفاً بنده را از منتشر كردن كامنت با نامهای ناشناخته (بی‌نام یا ناشناس و ...) یا بدون ارجاع به یك ایمیل واقعی معذور بدارید. واقعاً كامنتهای این چنینی را صرفنظر از اینكه چه نوشته باشند و محبت و لطفشان شامل حال بنده هم شده باشد، منتشر نخواهم كرد و اساساً نخوانده پاك خواهم كرد. گفتم كه گاه دوستان دور و نزدیك اهل رودربایستی نباشند، صادقانه بیایند حرفشان را هرچه كه هست بزنند و هر انتقاد و اعتراضی هم دارند شخصاً لطف كنند مطرح كنند و با هم گفتگو كنیم. خوب اشتباه و ایراد هم حتماً دارم و خواهم پذیرفت، ممنونتان هم خواهم شد. دیگرانی هم كه ممكن است حقوق بگیر جایی باشند وقت خودشان را پای كامنت‌گیر وبلاگ بنده حقیر تلف نكنند كه كامنت آنها را همانطور كه در بالا عرض شد، نخوانده پاك خواهم كرد و تحت هیچ شرایطی كامنت از فرد بی‌نام و ناشناس و بدون ارائه ایمیل واقعی منتشر نخواهم كرد. در غیر این صورت اگر هر نوع انتقاد و نقد تندی هم به نوشته بنده یا اساساً خود بنده و عقایدم و نه شخص سوم داشته باشید، تنها كافی است نام خودتان یا یك ایمیل واقعی از خود را مشخص كنید و بلادرنگ نظرتان را منتشر خواهم كرد.

 


بلاگ​چرخان


بلاگ چرخان حاوی وبلاگهایی است که میخوانم یا به پارسانوشت لینک داده​اند (یا هردو):

 

 

آرشيو

 

04/01/2004 - 05/01/2004 05/01/2004 - 06/01/2004 06/01/2004 - 07/01/2004 07/01/2004 - 08/01/2004 08/01/2004 - 09/01/2004 10/01/2004 - 11/01/2004 11/01/2004 - 12/01/2004 12/01/2004 - 01/01/2005 01/01/2005 - 02/01/2005 02/01/2005 - 03/01/2005 03/01/2005 - 04/01/2005 04/01/2005 - 05/01/2005 05/01/2005 - 06/01/2005 06/01/2005 - 07/01/2005 07/01/2005 - 08/01/2005 08/01/2005 - 09/01/2005 09/01/2005 - 10/01/2005 10/01/2005 - 11/01/2005 11/01/2005 - 12/01/2005 12/01/2005 - 01/01/2006 01/01/2006 - 02/01/2006 02/01/2006 - 03/01/2006 03/01/2006 - 04/01/2006 04/01/2006 - 05/01/2006 05/01/2006 - 06/01/2006 06/01/2006 - 07/01/2006 07/01/2006 - 08/01/2006 08/01/2006 - 09/01/2006 09/01/2006 - 10/01/2006 10/01/2006 - 11/01/2006 11/01/2006 - 12/01/2006 12/01/2006 - 01/01/2007 01/01/2007 - 02/01/2007 02/01/2007 - 03/01/2007 03/01/2007 - 04/01/2007 04/01/2007 - 05/01/2007 05/01/2007 - 06/01/2007 06/01/2007 - 07/01/2007 07/01/2007 - 08/01/2007 08/01/2007 - 09/01/2007 08/01/2008 - 09/01/2008 09/01/2008 - 10/01/2008 10/01/2008 - 11/01/2008 11/01/2008 - 12/01/2008 12/01/2008 - 01/01/2009 01/01/2009 - 02/01/2009 02/01/2009 - 03/01/2009 03/01/2009 - 04/01/2009 04/01/2009 - 05/01/2009 05/01/2009 - 06/01/2009 06/01/2009 - 07/01/2009 07/01/2009 - 08/01/2009 08/01/2009 - 09/01/2009 09/01/2009 - 10/01/2009 10/01/2009 - 11/01/2009 11/01/2009 - 12/01/2009 12/01/2009 - 01/01/2010 01/01/2010 - 02/01/2010 02/01/2010 - 03/01/2010 03/01/2010 - 04/01/2010 04/01/2010 - 05/01/2010 05/01/2010 - 06/01/2010 06/01/2010 - 07/01/2010 07/01/2010 - 08/01/2010 08/01/2010 - 09/01/2010 09/01/2010 - 10/01/2010 10/01/2010 - 11/01/2010 11/01/2010 - 12/01/2010 12/01/2010 - 01/01/2011 02/01/2011 - 03/01/2011 03/01/2011 - 04/01/2011 04/01/2011 - 05/01/2011 05/01/2011 - 06/01/2011 06/01/2011 - 07/01/2011 07/01/2011 - 08/01/2011 09/01/2011 - 10/01/2011 10/01/2011 - 11/01/2011 11/01/2011 - 12/01/2011 12/01/2011 - 01/01/2012 01/01/2012 - 02/01/2012 02/01/2012 - 03/01/2012 03/01/2012 - 04/01/2012 04/01/2012 - 05/01/2012 05/01/2012 - 06/01/2012 07/01/2012 - 08/01/2012 08/01/2012 - 09/01/2012 09/01/2012 - 10/01/2012 11/01/2012 - 12/01/2012 12/01/2012 - 01/01/2013 01/01/2013 - 02/01/2013 02/01/2013 - 03/01/2013 03/01/2013 - 04/01/2013 05/01/2013 - 06/01/2013 06/01/2013 - 07/01/2013 09/01/2013 - 10/01/2013

 


آرشیو فانوس قدیم
آرشیو فانوس نو

ParsaSaebi[at]Yahoo.co.uk

© استفاده از مطالب اين وبلاگ با دادن لینک و ارجاع به نوشته، بلامانع است



 

Sunday, September 14, 2008


توضیحات بلاگ​دار (یکم)
یکشنبه، چهاردهم سپتامبر



چون ارتباط با خوانندگان و دوستان عزيز هر سه هفته يکبار از طريق نوشته​های همین وبلاگ و نامرتبط با بلاگ​نویسی جریان می​یابد و در نوشته​ها فرصتی برای بیان پاسخ نسبت به بلاگ​داری نیست، از این به بعد در صورت لزوم بحث​های حاشیه​ای، مواضع و مطالب مرتبط با بلاگ​داری را در نوشته​ای تحت عنوان "توضیحات بلاگ​دار" جدا خواهم آورد.

الف) از دوستان عزیز که پای نوشته​های بنده نظر خود را منتشر کرده​اند سپاسگزارم. حتماً به وبلاگشان به طور مرتب سر زده و سرخواهم زد. امیدوارم دوستان جدید توقع اجرای سیاست "کامنت در مقابل کامنت" نداشته باشند. به نظر می​رسد که کامنت را باید به نوشته داد، نه به شخص نویسنده و نه تنها برای حفظ دوستی وبلاگی. البته گاه احوالپرسی از نویسنده و حفظ دوستی هم لازم است در کنار نظر دادن در مورد یک نوشته.

ب) ف.م.سخن این دوست قدیمی فرهیخته و پنهانی، چند وقت پیش به بنده لطف کرد و تفالی به طنز گرفت و البته با زبان ملایم، طناز و دقیق خود انتقادات​ خودش را هم مطر​ح کرد. جداً سپاسگزارم ازش. الان هم دیدم نوشته​ای خوب و جامع تماماً به وبلاگ​نویسی اختصاص داده است. ف.م.سخن مستعارنویسی فرهیخته، ناشناخته و درعین حال مشهور، اهل مطالعه، شریف و درعین حال دقیقی است. البته این موجب نمیشود که ماهم ازش وبلاگ​وارانه انتقاد نکنیم. امیدوارم سخن عزیز بیشتر از خودش، در وبلاگش بنویسد و وبلاگ​نویسی را که یکسال است تعطیل کرده - همانطور که به دیگران مرتب بالای منبر توصیه می​کند و پند می​دهد و البته خردمندانه و منصفانه هم هست این نصایح - دوباره برقرار کند. امیدوارم روزی برسد که ف.م.سخن عزیز در وبلاگها کامنت بگذارد و به احترام اصول متعارف وبلاگ​داری، لینک​های لیست شده در وبلاگ خودش را بعد از چندین سال اصلاح​ کند.

پ) از دوستان سایت بالاترین از اینکه به نوشته قبلی اینجانب برخلاف بقیه نوشته​های معدود سالگرد تولد وبلاگ فارسی لینک ندادند، سپاسگزار هستم. ظاهراً موضوعات بسیار مهم دیگری در دنیا دارد اتفاق می​افتد، شاید دوستان بالاترین که با آخرین تکنولوژیها به دقت اوضاع جهان را زیر نظر دارند، فرصتی برای لینک دادن به نوشته اینجانب پیدا نکرده​اند، سپاسگزارم و ازشان جداً می​خواهم از این به بعد به دیگر نوشته​هایم به هیچ وجه لینک ندهند که راضی به زحمت آن عزیزان نیستم. مهم این بود که دوستان خودشان ببینند حد تحملشان از انتقادی غیر مستقیم چقدر بالاست. گاه آدم بد نیست نسبت و شباهت خود را با احمدی​نژاد و حاج صفار و رهبری هم بسنجد مخصوصاً وقتی که تنها قدرت کوچکی مثل لینک گذاشتن و امتیاز مثبت و منفی دادن دارد، اگر قدرتی بیشتر داشت چه می​کرد؟ به قول فوتبالیست​ها توپهایم را قبلاً در خاکی و چمن و آسفالت زده​ام و کارهایم را کرده​ام، برای مشهورشدن مجدد و درصدر تیترهای وبلاگها قرار گرفتن برنگشته​ام و احتیاجی به مرحمت این و آن ندارم.

ت) حرفهای سلمان در مصاحبه با رادیو زمانه شنیدنی است. سلمان خردورز و دوست​داشتنی در عین اینکه خود متخصص آی​تی است اما آی​تی​زده نیست.

ث) تعدادی از دوستان به این وبلاگ لینک دادند که ضمن سپاس حتماً در اسرع وقت لینک متقابل برقرار خواهد شد. تعدادی از دوستان هم که قبلاً لینک پارسانوشت را در وبلاگ خود داشته بودند، بعد از بازگشت بنده ظاهراً به هر دلیل قابل احترام، تمایلی به برقراری مجدد ارتباط دیپلماتیک ندارند. در این صورت حرفی نیست، به احترام تصمیمشان، در روابط تجدیدنظر خواهد شد. در هر حال لازم به توضیح است در اینجا هم دوفاکتوی "لینک در برابر لینک" در دستگاه دیپلماسی پارسانوشت (!) لزوماً برقرار نیست، بر حسب مورد به تعدادی از دوستان لینک یکجانبه داده شده است یا خواهد شد بر طبق علاقمندی های شخصی یا منافع و مواضع اصولی پارسانوشت! باب گفتگو در این موارد همیشه باز است.

ج) بیش از چهارسال پیش که به ادمونتون آمدم بلاگری فارسی اینجا نبود. یکی دوسال بعد بود که سولوژن عزیز آمد. امروز خوشحالم که می​بینم تعداد زیادی بلاگر در ادمونتون مشغول فعالیت هستند. این دوستان بیشتر دانشجویان دانشگاه آلبرتا هستند و علاوه بر اینها تعدادی از این دوستان اخیراً یک رادیو-پادکست را هم به راه انداخته​اند به اسم رادیو "شمال پنجاه​و​سه" برای اهالی ادمونتون. موفقیت بیشتر و بهبود کیفیت برنامه​های این دوستان را آرزومندم.

چ) دوستان آشنا به مسائل آی​تی یک لطفی کنند و به این بنده گنهکار پریشان روزگار نادان، بی​زحمت شسته رفته و واضح بگویند، فید چیست و آدرس فید و فیدخوان و فیدبین و فیدخور و فیدنوش و فیدفلان و فیدبهمان یعنی چی اصلاً؟ لطفاً به زبان سلیس لری هم بگویند به کسی که بعد از تکنولوژی سطح​ بالای دنبالک (!)، به دانش و تکنولوژی دیگری دست پیدا نکرده(!): این ابزارها و ادوات چه کار می​کنند و من دقیقاً چه کار باید بکنم و چرا هرکدام از این کارها را باید بکنم، شمای خواننده عزیز وبلاگ بنده چکار باید بکنید و بعدش چه خواهد شد؟ لطفاً​ لینکی به نوشته​های مرتبط بدهید که ساده و روان این چیزها را نوشته باشد. سپاس!

ح) نوشته​های بعدی اینجانب، (غیر از بخشهای گاه​وبیگاه "توضیحات بلاگ​دار" در مواقع لزوم مانند نوشته فعلی) حتماً غیروبلاگی و خارج از تحلیل​های مرتبط با مجموعه وبلاگها خواهند بود(از بیان کلمه "وبلاگستان" عمداً احتراز می​کنم به خاطر سوءتفاهم​زا بودن و مورد سوءاستفاده قرار گرفتن​های آن). اینکه تحلیل سیاسی حتماً باشد، قول نمی​توانم بدهم. هرچند سیاست (به مفهوم عام آن، نه پیگیری موضوعاتی مثل: "خاتمی بیاید یا نیاید") هنوز یکی از علاقمندی​های من است و طبیعتاً گهگاه در این مورد خواهم نوشت.

خ) از دوستانی عزیز هم که در رسانه​ها یا وبلاگهای خودشان به نوشته قبلی بنده لینک دادند، بسیار سپاسگزار هستم و برایشان آرزوی موفقیت دارم.

درود و سپاس!

پی​نوشت: به همت و راهنمایی دوستان عزیز خصوصاً نوشته مفید و شیوای دوست گرامی کورش اسلام زاده، بالاخره موفق شدم داستان پرغصه فید را به یک سرانجام نسبتاً قابل قبولی برسانم. ماجرا اینجاست که قالب وبلاگ من قدیمی است و ظاهراً با قالبهای جدید که سازگار با فید هستند همخوانی ندارد. به هر صورت، علی رغم ور رفتن های زیاد موفق به روشن کردن چراغ فید در آن نوار بالای مرورگر نشدم اما آدرس فید خود را در پایین وبلاگ خود روی لوگوی فیدخوان در قالب وبلاگ (همین پایین پایین دست چپ) آورده ام و ظاهراً کار می​کند و امیدوارم که مشکل دوستان خواننده فید حل شده باشد. بسیار سپاسگزارم از کمک دوستان و خواهشمندم اگر نظری فنی دارند، دریغ نکنند.
این دو سه تا شعار را هم از بنده برای تغییر ذائقه داشته باشید:
"انرژی گودری حق مسلم ماست"
"فریاد هر بلاگر، گودر و فید و ریدر"

Labels:

0 Comments | | Permalink

_______________________________________________

 

Sunday, September 07, 2008


هفتمين سالگرد تولد اولين وبلاگ فارسی

امروز هفتم سپتامبر (شانزدهم شهریور) است و وبلاگ​نویسی فارسی در این روز هفت ساله می​شود. به همین مناسبت این پست را اختصاص می​دهم به وبلاگها و نقدی کوچک:

الف) اين روز به سلمان جريری و همه دوستان بلاگ​نویس مبارک. در کنار این​همه بازی​های وبلاگی، کاش بدون نیاز به هیچ دعوتی دوستان به بهانه این روز هم که شده، نقدی به کار خود می زدند، نگاهی به وبلاگ​های دیگر داشتند، یادی از دیگران می​کردند و نگاهی به یکسال گذشته خود می​داشتند و برنامه​ای برای سال آینده خود می​چیدند. گویا خود بلاگ، بلاگ​داری و بلاگ​نویسی برای بلاگ​نویسان خصوصاً بلاگرهای نوباوه و تازه از راه رسیده مهم نیست و این عجیب است.

ب) ممنون حسين درخشان هم هستيم بابت انتشار دفترچه راهنمای وبلاگ​نويسی و تشويق همگان به اين کار (کاری به مواضع و حرفهای عجیب یکی دو سال اخیر او ندارم). ایده "سردبیر: خودم" ایده خوبی بود که متاسفانه بد توسط مبدع آن به کار گرفته شد. کاش همه ما بلاگر​ها واقعاً یک "سردبیر: خودم" بودیم و همیشه تعدادی از نوشته​های ضعیف و بی​منطق​مان را سردبیروار رد می​کردیم و مانند یک سردبیر به نوشته​های خود پیش از انتشار ایرادات جدی می​گرفتیم و هر پرت​وپلایی را روی آنتن نمی​فرستادیم. این خودسانسوری نیست، دقیقاً پاسداشت مسوولانه آزادی است.

پ) "وبلاگستان" دیگر آنقدر بزرگ و دراندشت شده که دیگر می شود گفت تحلیل و شبه​نظریه​پردازی در آنجا دیگر کاری عبث و ناصواب به نظر می​آید اما چیزهایی مشهود است و تغییرات زیادی در مجموعه وبلاگ​ها از دو سال پیش تا کنون اتفاق افتاده است. تا آنجا که می​بینم و متوجه شده​ام، وبلاگ​نویسهای تفنن​طلب و سرسری​نویس بسیار زیاد شده​اند. بلاگرهای شخصی​نویس هم زیاد شده​اند و در میان آنها اروتیک​نویسان "ساختار​شکن" گاه جنجالی به پا می​کنند و بازار بحث و نظر هم گرم می​شود که البته معمولاً بحث به ابتذال کشیده می​شود. باری وبلاگ​های پرخواننده وبلاگهای آی​تی هستند که متاسفانه گاه بوی تکنولوژی​زدگی و مصرف​گرایی از نوشته​های بعضی از این دوستان به مشام می​رسد. وبلاگهایی که ایده​های نو داشتند و سوالاتی در حوزه نظر برمی​انگیختند کمتر شده​اند یا خیلی دیر​به​دیر به روز می​شوند. جریان سیال تولید و انتقال ایده و فکر در میان وبلاگها آشکارا کمتر شده است. ارتباط بین بلاگرها هم کمتر شده است و این ارتباط از طریق رسانه​هایی قدرتمند کانالیزه​تر شده و پای قدرت بدجور در این بساط هم به​میان کشیده شده است. البته و صدالبته بلاگرهای تخصصی​تر در حوزه اقتصاد خوب عمل کرده​اند و نوشته​های مفید و پرباری دارند. همینطور است وضعیت تعدادی از بلاگرهای ادبی و نیز طرفداران محیط زیست و "سبز" و تعدادی از دوستان هوادار نفی​خشونت. اما در کل متاسفانه بلاگرهایی که برای نوشته خود کار و مطالعه غیر​وبلاگی و ساعتها فکر و تحقیق می​کنند بسیار کمتر شده​اند. بدتر این است که برای بعضی از دوستان جدی و فعال در بیرون حوزه وبلاگ​نویسی، کار وبلاگی تبدیل شده محلی برای خنده، شوخی، سرگرمی، بازیگوشی یا گاه مسخره کردن آدمهای جدی. اگر کسی می​خواهد به خودش و دیگران دروغ بگوید و برای خودشیرینی و مشتری جمع کنی - ​بخوانید سلطه و القا و استیلا - ، قربان صدقه "وبلاگستان" (کلمه ای که دیگر باید در به کاربردنش جداً بدبین بود که بندش سخت وصل است به پای قدرت​طلبی) برود به خودش مربوط است. متاسف هستم که بگویم نسل جدید بلاگرها گاه وقت خودشان را به جای مطالعه بیرون از فضای وبلاگی، در سایت​های خبری یا رسانه های مواجب​بگیر ولی ایرونی​شده، پای جنگ و جدلهای سبک و بی​حاصل کامنتی یا تولید و نقد تعدادی از نوشته​های سرسری و بزن​درروی رسانه​ها تلف می​کنند. این تمرین دموکراسی نیست. این نمایش تنبلی ما ایرانیان در کار کردن جدی و مهمترین نشانه فرصت​طلبی، رقابت​جویی و جوزدگی است، متاسفانه گاه دیده می​شود که بعضی از حضرات نویسندگان حرفه​ای و روشنفکران هم که در خارج از کشور تنها مانده​اند، پای این بساط بازی نشسته​اند و گهگاه نمایشی می​دهند که فراموش نشوند.

ت) شاید متاسفانه ما بلاگرها از روشنفکری و نویسندگی تنها نوشتنش را یاد گرفته​ایم. حال اینکه باید خواند خواند و خواند و فکر کرد و اندیشید و محک زد، بعد مختصری هم نوشت. متاسفانه به علت حجم زیاد تولید نوشته​های وبلاگی جستجو برای مطلب مورد نیاز و مفید، به کاری شاق و بسیار وقتگیر تبدیل شده است. در عجبم ما که به غذای خود حساس هستیم، ما که از سرویس رستورانها در رنج و عذاب هستیم و جریان "مبارزه با بی​شعوری" راه انداخته​ایم چرا فکر غذای فکر خود نیستیم و حرکتی در این زمینه راه نمی​اندازیم که برای یافتن یک وعده غذای فکری مناسب، ساعتها سرگردان نباشیم و صدها قاشق غذاهای مختلف و گاه بی​فایده و مسموم را نچشیم. نمی​دانم. اما بیایید کمتر بنویسیم و گزیده​تر. وبلاگ​های مفید کدام هستند؟ بیایید همه (از جمله خود من) از آنها بیاموزیم.

در کمال تواضع و فروتنی مفتخر هستم که ایده نامگذاری روز تولد وبلاگ سلمان به عنوان "روز تولد اولین وبلاگ فارسی" و "جشن تولد وبلاگهای فارسی" با همت و یاری دوستان از بنده بوده و بنا به رسمی قدیمی هرسال تعدادی از وبلاگ های خواندنی را معرفی می​کردم و دیگر دوستان را نیز تشویق می​نمودم که چنین کنند (انتخاب کنید تا دیگران برایتان انتخاب نکنند). بگذریم. امسال یادی از تعدادی از دوستان قدیم خواهم کرد. یاد بلاگرهای عزیز قدیمی که دیگر نمی​نویسند مانند: ناصر خالدیان (نقطه ته​خط)، حمیدرضا زندی (رازیگر)، مسعود برجیان (پیام ایرانیان)، علیرضا تمدن (بر ما چه گذشت؟)، حسن جعفری (زوال)، بابای عرفان (شادی شاعرانه) و نیز همه دوستان عزیز فانوس​نویس و تعدادی از دوستان عزیز دیگر که الان ممکن است با شرمندگی نامشان در ذهنم نمانده باشد، بخیر باد و هرکجا هستند سلامت و شادی برایشان آرزومندم.

مجدداً روز تولد اولین وبلاگ فارسی مبارک باد. امیدوارم بیش از پیش در وبلاگهایمان نوشته​های مفید، گزیده، خواندنی و زیبا بخوانیم.

Labels: , ,

0 Comments | | Permalink

_______________________________________________