<$BlogRSDUrl$>

پارسانوشت

بلاگ یا رسانه "پارسا صائبی" در مورد سیاست، اجتماع، فرهنگ، علم و تکنیک و گهگاه موضوعات مورد علاقه دیگر

توضیحات نو


دوستان لطفاً بنده را از منتشر كردن كامنت با نامهای ناشناخته (بی‌نام یا ناشناس و ...) یا بدون ارجاع به یك ایمیل واقعی معذور بدارید. واقعاً كامنتهای این چنینی را صرفنظر از اینكه چه نوشته باشند و محبت و لطفشان شامل حال بنده هم شده باشد، منتشر نخواهم كرد و اساساً نخوانده پاك خواهم كرد. گفتم كه گاه دوستان دور و نزدیك اهل رودربایستی نباشند، صادقانه بیایند حرفشان را هرچه كه هست بزنند و هر انتقاد و اعتراضی هم دارند شخصاً لطف كنند مطرح كنند و با هم گفتگو كنیم. خوب اشتباه و ایراد هم حتماً دارم و خواهم پذیرفت، ممنونتان هم خواهم شد. دیگرانی هم كه ممكن است حقوق بگیر جایی باشند وقت خودشان را پای كامنت‌گیر وبلاگ بنده حقیر تلف نكنند كه كامنت آنها را همانطور كه در بالا عرض شد، نخوانده پاك خواهم كرد و تحت هیچ شرایطی كامنت از فرد بی‌نام و ناشناس و بدون ارائه ایمیل واقعی منتشر نخواهم كرد. در غیر این صورت اگر هر نوع انتقاد و نقد تندی هم به نوشته بنده یا اساساً خود بنده و عقایدم و نه شخص سوم داشته باشید، تنها كافی است نام خودتان یا یك ایمیل واقعی از خود را مشخص كنید و بلادرنگ نظرتان را منتشر خواهم كرد.

 


بلاگ​چرخان


بلاگ چرخان حاوی وبلاگهایی است که میخوانم یا به پارسانوشت لینک داده​اند (یا هردو):

 

 

آرشيو

 

04/01/2004 - 05/01/2004 05/01/2004 - 06/01/2004 06/01/2004 - 07/01/2004 07/01/2004 - 08/01/2004 08/01/2004 - 09/01/2004 10/01/2004 - 11/01/2004 11/01/2004 - 12/01/2004 12/01/2004 - 01/01/2005 01/01/2005 - 02/01/2005 02/01/2005 - 03/01/2005 03/01/2005 - 04/01/2005 04/01/2005 - 05/01/2005 05/01/2005 - 06/01/2005 06/01/2005 - 07/01/2005 07/01/2005 - 08/01/2005 08/01/2005 - 09/01/2005 09/01/2005 - 10/01/2005 10/01/2005 - 11/01/2005 11/01/2005 - 12/01/2005 12/01/2005 - 01/01/2006 01/01/2006 - 02/01/2006 02/01/2006 - 03/01/2006 03/01/2006 - 04/01/2006 04/01/2006 - 05/01/2006 05/01/2006 - 06/01/2006 06/01/2006 - 07/01/2006 07/01/2006 - 08/01/2006 08/01/2006 - 09/01/2006 09/01/2006 - 10/01/2006 10/01/2006 - 11/01/2006 11/01/2006 - 12/01/2006 12/01/2006 - 01/01/2007 01/01/2007 - 02/01/2007 02/01/2007 - 03/01/2007 03/01/2007 - 04/01/2007 04/01/2007 - 05/01/2007 05/01/2007 - 06/01/2007 06/01/2007 - 07/01/2007 07/01/2007 - 08/01/2007 08/01/2007 - 09/01/2007 08/01/2008 - 09/01/2008 09/01/2008 - 10/01/2008 10/01/2008 - 11/01/2008 11/01/2008 - 12/01/2008 12/01/2008 - 01/01/2009 01/01/2009 - 02/01/2009 02/01/2009 - 03/01/2009 03/01/2009 - 04/01/2009 04/01/2009 - 05/01/2009 05/01/2009 - 06/01/2009 06/01/2009 - 07/01/2009 07/01/2009 - 08/01/2009 08/01/2009 - 09/01/2009 09/01/2009 - 10/01/2009 10/01/2009 - 11/01/2009 11/01/2009 - 12/01/2009 12/01/2009 - 01/01/2010 01/01/2010 - 02/01/2010 02/01/2010 - 03/01/2010 03/01/2010 - 04/01/2010 04/01/2010 - 05/01/2010 05/01/2010 - 06/01/2010 06/01/2010 - 07/01/2010 07/01/2010 - 08/01/2010 08/01/2010 - 09/01/2010 09/01/2010 - 10/01/2010 10/01/2010 - 11/01/2010 11/01/2010 - 12/01/2010 12/01/2010 - 01/01/2011 02/01/2011 - 03/01/2011 03/01/2011 - 04/01/2011 04/01/2011 - 05/01/2011 05/01/2011 - 06/01/2011 06/01/2011 - 07/01/2011 07/01/2011 - 08/01/2011 09/01/2011 - 10/01/2011 10/01/2011 - 11/01/2011 11/01/2011 - 12/01/2011 12/01/2011 - 01/01/2012 01/01/2012 - 02/01/2012 02/01/2012 - 03/01/2012 03/01/2012 - 04/01/2012 04/01/2012 - 05/01/2012 05/01/2012 - 06/01/2012 07/01/2012 - 08/01/2012 08/01/2012 - 09/01/2012 09/01/2012 - 10/01/2012 11/01/2012 - 12/01/2012 12/01/2012 - 01/01/2013 01/01/2013 - 02/01/2013 02/01/2013 - 03/01/2013 03/01/2013 - 04/01/2013 05/01/2013 - 06/01/2013 06/01/2013 - 07/01/2013 09/01/2013 - 10/01/2013

 


آرشیو فانوس قدیم
آرشیو فانوس نو

ParsaSaebi[at]Yahoo.co.uk

© استفاده از مطالب اين وبلاگ با دادن لینک و ارجاع به نوشته، بلامانع است



 

Sunday, November 23, 2008


زمانه و مديريت (قسمت دوم)

به گمانم کم​کم بیشتر بشود در مورد راديو زمانه در فضایی آرامتر بحث کرد. این بحث ها جز برای درس گرفتن از آنچه پیش آمد، به کار دیگری نمی​آیند. شاید کسانی از این تجربه در کارهای گروهی دیگری استفاده کنند، شاید هم بدرد کسی نخورند به هرحال به گمانم ارزش مطرح​ کردن دارند. باز تکرار می​کنم که نفع و ضرری از آن وقایع و از این تحلیلها نمی​برم.

در نوشته پيشين بيشتر از ويژگيهای فردی و مديريتی مهدی جامی نوشته بودم. در اين نوشته قصد دارم اندکی از اشتباهات استراتژيک مديريتی او - با اما و اگر هميشگی دور بودن از گود تا قبل از سپتامبر ۲۰۰۶ و نداشتن هیچگونه اطلاعات از درون مجموعه بعد از سپتامبر ۲۰۰۶ - به چند نمونه اشاره کنم. باز ذکر این نکته مجدداً الزامی است که این اشتباهات استراتژیک مدیریتی، توجیه​گر تعلیق یا اخراج ناگهانی مهدی جامی نیستند (قبلاً نوشته بودم در آن داستان بی​طرف هستم، اکنون بدون اینکه بعد از نوشته قبلی، کوچکترین تماسی با هیچیک از اعضای درون و مستعفی مجموعه داشته باشم، اذعان دارم که با اطلاعات موجود فعلی روند معلق کردن مهدی جامی و تحولات بعد از آن دموکراتیک و حتی در راستای منافع گردانندگان مجموعه نبوده​اند، حتی با لحاظ​ کردن اشتباهات او. البته باز باید منتظر ماند و دید اطلاعاتی که گاه​و​بیگاه در بیانیه​ها و جوابیه​ها یا نامه​های آنچنانی "دوستان سابق شده" به بیرون درز میکند، چگونه در داوری نهایی موثر خواهد بود).

جدای از ویژگی​های فردی جامی، مدیریت او را باید در درون مجموعه پرس نو و رادیو زمانه با درنظر گرفتن انتظارات مدیران و سیاستگزاران و نیز ضوابط شفاهی و اساسنامه های موجود، دید و سنجید. مدیریت مهدی جامی با پروپوزالی که او نوشته بود و به تصویب پرس نو رسیده بود، بلافاصله بعد از تصویب عملاً آغاز شد. به او گفته شده بود که تا تاریخ معینی - اگر اشتباه نکنم آگوست ۲۰۰۶ - باید رادیو را راه​اندازی کند و گرنه تخصیص بودجه پارلمان هلند با مشکل مواجه خواهد شد. او فقط سه یا چهار ماه وقت داشت که از نقطه صفر به نقطه صد برسد و رادیویی را که در پروپوزال خود آورده است (با ویژگیهای نو و پیش​بینی نشده: "مدرن، دوسویه، خودمونی" و با بکار گیری ترکیبی از نیروهای بسیار متنوع با سلایق سیاسی- عقیدتی گوناگون، و بکار​گیری حرفه​ای​ها و آماتورها در کنار هم) هرچه زودتر به بهره​برداری برساند.

اشتباه اول استراتژیک جامی این بود که در راه​اندازی عجله کرد. او باید با تمام توانش با بالادستی​ها چانه می​زد که حال که پروپوزالش برنده شده، بهش فرصت بیشتری داده شود. خریدن سه ماه زمان شاید باعث می​شد که او نیروهای منسجم​تر و یکدست​تری را به کار بگیرد، نیز فرصت کافی برای سازماندهی ایجاد میشد. جامی سه-چهار ماه دوندگی بی​امان کرد و هیچ فرصتی برای تمرکز در ابتدای کار نداشت. اکثر وقت سه ماهه او به کارهایی لجستیک گذشت که خیلی از آنها در فرصت مناسب قابل محول کردن به ديگران (دیگرانی که با دقت باید انتخاب می​شدند) بودند.

اشتباه دوم او ريز شدن بر امور ديگران (مايکرو منیجمنت) بود، ظاهراً مهدی در مورد جزییات سرود آغازین رادیو زمانه، رنگ سايت و اندازه فونت هم نظر می​داده است. مديری که هم کار اديتوريال و هم کار مديریت داخلی و سياستگزاری و استخدام نيرو و هماهنگ کنندگی امور و پیگیری کارهای لجستیک در ابتدای کار و صد کار دیگر را به عهده دارد، واضحاً با ریز شدن در کارهای دیگران نه تنها وقت خود را بیش را پیش تنگ کرده، بلکه حواس پرتی و دغدغه​های فکری بیشتری برای خود ایجاد میکند. چنین کارهایی اشتباهاتی مهلک در بدترین زمان ممکن بود. نگارنده در پاسخ به درخواست ایشان در مورد نقدکار زمانه در ایمیلی انتقادی (که کپی آن همزمان به کوثر هم ارسال شده بود) به تاریخ نوزدهم اگست ۲۰۰۶ به ایشان نوشت:​
" به هيچ وجه مايکرو منيجمنت نکنيد. در امور ديگران ريز نشويد. نوشته اين و آن را نقد نزنيد. يک ساعت از وقت شما مى تواند براى کارهاى سازمانى چند هفته موثر باشد. مى بينم که با وبلاگ نويسان ديگر مانند ... داريد کل کل مى‌کنيد و جواب اين و آن را ميدهيد. اين کارها براى مدير سازمان بدترين اشتباه است. جواب اين و آن را ندهيد، اين کارها را بگذاريد ديگران بکنند. "

اشتباه سوم او بکارگیری نیروهای مختلف با پیش زمینه های فکری، حرفه​ای و عقیدتی گوناگون و متنوع برای جذب انواع و اقسام تنوعها و نشان​دادن پایبندی به تکثر بود. این اشتباه به هنگام بحران خود را نشان داد که سازمان تا بن دندان به رابطه دوستانه و خودمونی او با تک تک اعضای مجموعه وابسته بود (البته فرصت​​طلب​ها و حربا​صفت​ها هم به وقت مناسب رنگ عوض کردند و حق دوستی و مرام را به جا آوردند) نه با رابطه درون سازمانی و مدون. این اشتباه در کنار اشتباه بعدی تاثیرات زیادی داشت.

اشتباه چهارم استراتژیک جامی، خوشبینی بیش از حد او به گردش هیاتی-رفاقتی کارها و و اعتقاد نداشتن به برقراری رویه​های سازمانی (پروسیجرها) بود. ترجیع بند حرف او که دیدم اخیراً​ هم باز در یکی از جوابیه​ها تکرار کرده این بود که: "سازمان ما آنقدر بزرگ نیست که نیازی به این دفتر دستک ها داشته باشد آقا جان." او به جای اینکه برود پالیسی و پروسیجر بنویسد و کار را نه فقط​ در درون مجموعه سازماندهی کند بلکه با بالادستی ها ببرد و روند امور را محکم کند، او فقط به دنبال برنامه​های نو و تولیدات جدید و طرحهای ابتکاری و تاکید بر ایجاد رسانه "نوعی دیگر" بود و ظاهراً میانه خوبی با کارهای "دفتر-دستکی" و نوشتن پروسیجر ها و چارت سازمانی نداشت (جالب است که هنوز هم چارت سازمانی وجود ندارد!). سازمانی چنین گسترده و پخش در چارگوشه عالم و "مدرن" معلوم نیست چطور می​گردیده است. در همان نامه دو سال و چند ماه پیش و در همان بدو کار به او نوشته بودم:

"محول کردن کارهايى که داريد همه را يک تنه انجام مى‌دهيد، به ديگران بايد هرچه سريعتر انجام شود. مسووليت به ديگران بدهيد و ازشان گزارشى مختصر بخواهيد و گهگاه بر امور نظارت دورادور داشته باشيد... هر کس يک گوشه از دنيا نشسته است، قسمت عمده کارهاى شما به عنوان مدير مجموعه بايد اين باشد که مرتب آدمها را با هم هماهنگ کنيد و اطلاعات مرتبط و مناسب را منتقل کنيد، وقت خود را آزاد کنيد براى اين هماهنگى ها. چه مى دانم پيگيرى اينکه قند دفتر تمام شده و قهوه خوب به آدم نمى دهند و فلانى جا ندارد امشب بخوابد کار شما نيست. اين قبيل کارها را کم کنيد و به ديگران محول کنيد. اينجور جاها اتفاقاً بوروکراسى به درد مى‌خورد. تا مى توانيد از وقت خود استفاده کنيد و سازماندهى کنيد و پروسیجرها را ولو مختصر هم شده مکتوب کنيد و بنويسيد. در وقت خودتان هم صرفه جويى مى کنيد با اين کارها، چون همه اش مجبور نيستيد به اين و آن توضيح شفاهى بدهيد، يک ايميل مى زنيد که اين را مطالعه کن."

شک ندارم که بهتر از اینها را دوستان دیگر و نزدیکتر و همکاران درون مجموعه هم به خود او گفته بودند. متاسف هستم که جامی که گرفتار بود، این تذکرات را در همان ابتدای کار جدی نگرفت و عجیب اینکه بعد از راه​اندازی هم چندان دنبال سازماندهی مدون نرفت.

Labels: ,

0 Comments | | Permalink

_______________________________________________

 

Monday, November 17, 2008


لج‌بازى، دشمن‌دوستى و ايرانى‌گرى
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
س.ع.دشمن​شناس


از بعض تحجر با هاشمى هستيم
از دست هاشمى با خاتمى هستيم

از بيفکرى خاتمى با شيخ اصلاحات
از لج کروبى با هاشمى هستيم

* * *
از بعض بوش با اوباما هستیم

از دود اوشنو با هاوانا هستيم

از لج پطرکبير با قيصر آلمان

از حب ملکه با دیانا هستیم!

* * *
از منطق سرا پيلين با فاطى
از ترس رجبی با سولانا هستیم

راحت شدیم ز دست "پروفسور" کردان
برای حفر سوئز در پاناما هستیم

از بغض کروبی با محتشمی
از ترس هما با آریانا هستیم (۱)

* * *

از ترس شیر با پلنگ هستیم
از لج کوسه با نهنگ هستیم

از حماقت احمدی با هاشمی
از لج سرود با آهنگ هستیم

* * *
از بغض "مشاور" با "موذن جامى"
گاه سرجوخه و گاه سرهنگ هستیم

به تدبیر آسيابهای بادی لاهه
ما دوستان شفيق در حال جنگ هستیم!

تا برای تمرين مردم​سالاری
در تدارک لشکر و دو هنگ هستیم

داور و صنم و مهدى و معروفى
معصومه، مجتبى و نيک​آهنگ هستیم

آن رفيق کشيد بند تنبان من رندانه
در فکر گرفتن بشگون و چنگ هستیم

مانده در نشانه​شناسی و آسترولوژی
قمر به عقرب و حوت و خرچنگ هستیم

هم با این و هم با آنیم زمانه​شناسانه
رفاقتی گه به صلح و گاه به جنگ هستیم

* * *
کس ز کار ما ایرانیان سردرنیاورد
گاه زيرک و رند گاهى مشنگ هستيم

گاهى براى دوست مى‌کنيم فلانجا پاره
گاه به تير ز پشت زدن زرنگ هستيم

در ساختن بى‌خيال و در ويرانگرى استاد
ما ملت لجباز، فيلم و نماهنگ هستیم

___________________________

۱) خط هوایی افغانستان

Labels:

0 Comments | | Permalink

_______________________________________________

 

Saturday, November 01, 2008


درگیریهای "زمانه" از زاویه​ای دیگر

اشاره: گفته بودم دیگر در مورد رادیو زمانه نخواهم نوشت. اگر اجازه بدهید این قول را تنها اینبار بشکنم. در رادیو زمانه دعوا و بلوایی بالا گرفته است که فقط​ منحصر به اخراج مهدی جامی نیست، شک نیست مسائل زیادی وجود دارند که یا سانسور و مسکوت می​شوند (مانند این مطلب که ابراهیم نبوی در وبلاگش نوشت و بعد از چند ساعت با شگفتی تمام برداشت و نشان داد که او هم دست​کم در این ماجرا صادق نیست. جالبتر اینکه جوابیه​ای که مهدی جامی به نبوی در وبلاگش داده بود هم برداشته شده است. تعلیق در برابر تعلیق!) یا به قول دوستان این نوحه​سرایی​های لوس و بازی​های احساسی بی​حاصل با استعاره​های "ماهی" و "هدهد" و "سیمرغ"، اصل داستان را (که باید ازش همه درس بگیرند) تحت الشعاع قرار می​دهند. شخصاً نگران بزرگان حرفه​ای قلم بدست، روزنامه​نگار و ژورنالیست نیستم، پیش از رادیو زمانه و پرس نو و دوران نمایندگی فرح کریمی در پارلمان هلند هم کسی از گرسنگی نمرده بود. بزرگان اهل قلم معمولاً خوب بلدند چطور گلیم خود را از این آب بکشند بیرون یا چطور با سیلی صورت خودشان را سرخ کنند و اگر رندی کنند، خوب می​دانند چطور با تردستی از این آب گل آلود ماهی بگیرند. شاید با روشن شدن مسائل در این اوضاع هیجانی، به جوانهای پرشور و حرارت و مشتاق کمک کرد تصمیم منطقی​تری بگیرند و با احساسات کور، نه زیر علم این و آن سینه بزنند نه از مهدی جامی به قول دوستان خوشفکر "شهید راه دموکراسی" درست کنند یا قهرمان ناکام مدرنیته! از زاویه ای دور چیزهایی اندک دیده​ام و تحلیل خود را بر همان اساس استوار می کنم طبیعتاً دیگران حتماً روایتهای دست اول و بهتری دارند و نظراتشان هم لذا صائب​تر به نظر می​رسد، به هر حال آنها به عللی فعلاً ساکتند. کلاً به من هم هیچ مربوط نیست که کی برود و کی بیاید و کی چقدر یورو داده و کی چقدر گرفته است و کدام گروه قدرت را در دست گرفته است و کدام نوع شکایت مطرح​ خواهد شد. مهدی جامی هم هوشمندتر و زیرک تر از این حرفهاست که امثال من برایش دل بسوزانیم یا بخواهیم لگدی هم بهش بزنیم. نکته دیگر اینکه همه این نوشته بر اساس داده​هایی است که دورادور و بر اساس ارتباط بسیار اندکی که با جامی در آن اوائل داشته​ام، بوده، بنابراین احتمال خطا و اشتباه هم در آن کم نیست. منفعتی شخصی هم نه در دوستی با رادیو زمانه و اصحاب زمانه و مدیر سابق آن می​بینم نه در دشمنی با آنها. انگیزه های شخصی من در این نوشته، چیزی نیست جز بررسی یک کیس و البته این را هم بگویم که از مدتها پیش از دست مهدی جامی دلخور هستم و تعدادی از دوستان هم درجریان هستند. حالا آن چقدر در این نوشته وارد شده، معلوم نیست. بجد سعی بر این بوده که اصلاً وارد نشود. قضاوت با شما و امیدوارم صرفنظر از نیت و انگیزه شخصی در این نوشته، نکاتی معقول، غیراحساسی و قابل بحث در آن بیابید:

شخصاً هنوز به مهدی به خاطر هوشمندی، نگاه خلاق و جسورانه​اش (و نه به خاطر صمیمیت و "خودمونی شدن" های رندانه او که گاه مضر و غیرحرفه​ای هستند) احترام می​گذارم اما رفتارهای عجیب گاه​وبیگاه مهدی (در واقع مشکلات شخصیتی مهدی) و گاه کارهای غیر​حرفه​ای او و سبک مدیریت نامناسب او برای اوضاع موجود، چیزهایی نیستند که از دید بعضی​ها پنهان مانده باشند. این نوشته، تنها نگاهی است به شخصیت مهدی و تاثیر آن بر نحوه مدیریت او. ارزشگذاری شخصیت او یا خوب و بد دانستن روش مدیریتی او (به طور عام) در حیطه این نوشتار نیست. واقعیات و پیش​آمدهای اخیر هم بدون داشتن اطلاعات کافی قابل تحلیل نیستند.

واقعیت اینجاست که جامی از نظر شخصیتی تا آنجا که دیده​ام و اندک شناختی پیدا کرده​ام، فردی است که زیاد تحت تاثیر محرکهای درونی و بیرونی است. کمی نوراتیک، تا حدی دمدمی​مزاج و تنوع​طلب است. مهدی علاقمندی​های بسیار زیادی در حوزه های مختلف و متضاد از خود نشان می​دهد. جامی چیزهای مختلفی را از جاهای مختلف در درون خودش التقاط کرده که علی​الظاهر به هم مرتبط نیستند. او اینها را با هوشمندی، تلفیق و حضورشان را همزمان توجیه میکند. جامی مشخصاً زندگی سختی پشت سرگذرانده، شخصیت پیچیده و عجیبی دارد و به شدت تحت تاثیر ناخودآگاه خود است. لذا مکانیسمهای دفاعی او بسیار قوی و فعال هستند. مکانیسم انکاری او قوی است. اما دو مکانیسم توجیه (رشنالیزیشن) و اینتلکچوالیزیشن او بسیار بسیار قوی هستند. دستگاه فکری قوی و دلیل​تراش او از هر حادثه و برخورد یک انشای خوش​لعاب توجیه​گر می​سازد و از هر دو واقعه با مشترکات حداقلی یک نظریه خلق​الساعه درست می​کند. مهدی اندکی خودشیفته و نارسی​سیست هم هست. خیلی پیش آمده که از یک تعریف و تمجید بسیار معمولی یا قدردانی ساده کسی که با او دشمن بوده، چنان خوشش آمده که او را بلافاصله به جرگه دوستان خود دعوت کرده است. از دوستی ورزیدن (دوستی نزدیک و صمیمی و اینتیمت) استقبال میکند و آدمی است که علاقمند است با جذب دیگران به خود، آنها را وامدار خود کند. مهدی در حد زیادتر از نرمال نیازمند توجه دیگران است. در همین ماجرای اخیر، به جای برخورد حرفه​ای و سالم با ماجرا، بیشتر دنبال این است که ببیند چه کسانی بهش توجه کرده و ازش حمایت کرده​اند. جامی چند ماهی است که بجد دنبال استعاره عجیب دایه و مادر و کودک است که نشان می​دهد او در حرفه خود هم بیش از هرچیز تصاویر گذشته زندگی خود را مرور میکند. تحلیل روانشناختی​ بیشتر، با دوستان اهل فن باشد.

جامی گاه رفتارهای متضاد از خود نشان می​دهد. چیزی می​گوید و بلافاصله یادش می​رود، کاری را شروع می​کند و ناتمام می​گذارد می​رود سراغ کار دیگری. او به دنبال "کشف و شهود" (نه لزوماً به معنی عرفانی اما درونی شده و برگرفته از همان ریشه​ها) در مورد اهداف، روشها و روندهاست. اما "منطق اکتشافی" او دیگران را از رمق می​اندازد. آدم منظمی نیست و در بی​نظمی فرصت​های خوبی برای کشف و ایده​یابی، تغییر و نظریه پردازی می​بیند. چیزهایی که با آنها توانمندیهایش را نشان می​دهد و رضایتمندی بدست می​آورد. او زود قضاوت می​کند. بیشتر آدم برونگرایی است هرچند چیزهایی را در این برونگرایی پنهان می​کند. با این همه به عنوان مدیر، نیروهای کاری و گپ زدن با آنها بیش از بازدهی و خروجی و تولید برایش مهم هستند. او در عین اینکه تغییر را دوست دارد، آدمها برایش بیشتر مهم هستند. او به هر تغییری تن در نمی​دهد، مگر اینکه مطمئن باشد که تغییر به سمت بهبود روابط او و آدمها (طبیعتاً بیشتر دوستانش) پیش برود. از همین زاویه، برخوردهای غیر​حرفه​ای (مثلاً تلاش برای جذب کردن آدمها به هزینه​های گزاف) و بی​انضباطی​های درون سازمانی برای او مشکلات عمده نیستند.

جامی اگر هم مدیر خوبی باشد، مدیر موفق دوران راه​اندازی در سازمانی کوچک و تحقیقاتی است نه در دوران استقرار یک سازمان دراندشت که مرزهای رسمی و غیررسمی آن هم دیگر مشخص نیستند. او یک مدیر علاقمند به حفظ روابط صمیمانه انسانی است. در زمان استقرار او دنبال اکتشاف می​رود و در زمان تغییرات سریع بیرونی او زیاد ریز-مدیریت می​کند و در جنبه های جزیی کارها دخالت میکند. اما در مقابل همینکه اعتماد به کسی پیدا کند به او آزادی بی​​حدوحصر می​دهد که تقریباً هرکار دلش​خواست انجام دهد، چون همانطور که گفته شد او بیشتر مدیر روابط انسانی است نه مدیر تغییر و نه مدیر تولید خروجی. او مدیر تحلیلگر درونگرا برای تغییر ساختارهای درون یک سازمان نیست. به انگیزه تغییر در روابط انسانی و مناسبات بین خود و دیگران یا میان دیگر کارمندان و همکاران اعم از رسمی و غیررسمی سیاسی​کاری می​کند، گاه مانند کیس اخیر جاروجنجال بپا می​کند، ببیند دیگران چه میکنند و چه می​گویند بعد راهی پیدا می کند که لزوماً راه بهینه برای یک سازمان یا خودش نیست. هوشمندی مدیریتی او روشمند نیست بلکه خودجوش، مهارناپذیر و انقلابی است. مجدداً نیاز به توضیح​ نیست که برای او کنار آمدن با آدمها و بالا پایین کردن روشها، بیشتر از رسیدن به نتایج مشخص و از پیش معلوم شده یا دست کم مبتنی بر طراحی واقعگرایانه، ارزش دارند. نتایج برای او با خلاقیت از دل پروسه​ها در می​آیند. او مدیر نمایش دادن توانمندیهای انسانی و در عین حال مدیر تنوع طلبی و کشف چیزهای نو است. از دیدگاه مدیریتی، جامی یک مدیر داخلی موفق یک موسسه تحقیقاتی علوم انسانی (مثلاً در زمینه تعلیم و تربیت) می​تواند باشد و البته به این معنی نیست که در سبک مدیریتی غالب خود (مدیر روابط انسانی و احساسی​گری، یا یک مدیر اکسپرسیو) از روشهای دیگر و سبک های دیگر بهره نمی گیرد. ​بحث در سبک غالب و برجسته است. به هر حال شاید پنج سال زمانی که جامی نیاز داشته با زمانی که سازمان به او با توجه به سبک مدیریتی​اش احتیاج داشته، منطبق نبوده باشد. باز اطلاعات در اینجا کافی نیستند.

جامی در رادیو زمانه زحمت زیادی کشیده است اما از دید موسسه پرس نو و هلندی​ها و دیدگاه غربی، مدیری بوده برای راه​اندازی، زحمت کشیده اما کارش را در چارچوب قراردادی مشخص انجام داده، بهش فرصت داده شده که با گشاده دستی هرکس را هم که خواسته بیاورد و با برنامه هایش​ هم مخالفتی نشده (دست کم تا چند ماه پیش اینطور که به نظر می​رسید) جامی اما خودش را نه یک مدیر از دیدگاه غربی بلکه از دیدگاهی شرقی و اشراقی، یک رهبر فرهمند یا رهبر مدرن برخاسته از سنت می​بیند، اما او از دید پرس نو، فقط یک مدیر استخدام شده مبسوط​الید با وظایف مشخص بوده، پرس نو و دست اندرکاران او را مدیری دیدند که با هوشمندی از بالا برای سازمان به کار گرفته شد تا "نیروهایی انسانی" را با تواناییهایی که جامی در جذب داشته از اینور و آنور جمع کند برای رسیدن به اهداف مورد نظر سازمان برای ادامه کار رسانه​ای که مدنظر آنها بود نه بر اساس کارهای ذوقی مهدی و منطق اکتشافی او. جامی یک انسان هوشمند شرقی است. انسان هوشمند غربی هم به جنگ سازمان نمی​رود. در نبرد انسان با سازمان، انسان است که معمولاً شکست می​خورد. در عصری که شورش به پایان رسیده، جامی اما به جنگ خود می​خواهد ادامه دهد. معلوم نیست زیرکی و رندی همیشگی او کجا رفته است.

در علم مدیریت، با مدیر میانی (یا حتی مدیر ارشد مثل جامی) که به فرمان بالادستی​ها نیست و زیر قید و بند نمی​رود و نیمی از سازمان را هم آشکار و نهان پشت سر خود جمع کرده است و به نحو عجیبی پیگیر شعار: "صاحبان رسانه مخاطبین آن هستند" در سازمان است، دقیقاً توصیه شده این مدیر را به نحوی قاطع (بر اساس زمینه​سازی، دادن پیشنهاد منصفانه برای جایگاهی دیگر و یکی دو فرصت و در صورت جواب نگرفتن) اخراج کنند و این ترمینیشن باید حتماً با سروصدا هم همراه باشد که که بقیه حساب کار دستشان بیاید. معلوم نیست مهدی جامی چطور روی قدرت خود حساب می​کرده که اینجای کار را نخوانده بوده حال اینکه اخراج ضربتی و قاطعانه در چنین کیس​هایی روشی شناخته شده در غرب است (پیشنهاد سردبیری دیگر خیلی تابلو بوده که در صورت رد این پیشنهاد بزودی ضربه نهایی وارد خواهد شد). این بر اساس اطلاعاتی است که جسته​وگریخته از کیس متوجه شده​ایم که شاید در درستی و کامل بودنشان باید شک کرد. باز تحلیل بیشتر این ماجرا باشد با اهل علم مدیریت. این پاراگراف هم به معنی حمایت از اخراج جامی نیست. در آن داستان بی​طرف هستم.

اگر بخواهیم منصف باشیم، مهدی جامی علیرغم انتقادات ریز و درشتی که به عملکردش هست، مدیری دلسوز و اکسپرسیو بوده و برای زمانه زحمت زیادی هم کشیده است و دست خیلی ها را هم در اینجا و آنجا گرفته است. دست کم غربی ها باید طبق ضوابط اخلاقی مرسوم خودشان اتیکال​تر می​بودند و دست​کم نمی​گذاشتند کار او به این نقطه برسد که مجبور به اخراج قاطعانه او بدون تقدیر از کارنامه او و دادن فرصتی برای حفظ​ حیثیت شغلی​اش شوند. در این ماجرا البته خود جامی هم با لجبازی و بالاپایین کردنهای موردعلاقه​اش، بدون درک شرایط واقعگرایانه از اوضاع تا حدی مقصر است. در چنین شرایطی قبل از رسیدن به بحران و با دیدن عملکرد مدیر، او را به دوره های آموزشی می​فرستند و در کنار مدیری با تجربه تعلیم می​دهند. معلوم نیست آیا برد زمانه چنین کاری کرده بوده یا نه. به هر حال این قسمت از ماجرا هنوز کامل روشن نیست. این نکته مهم را هم باید در همینجا گفت که درکنار همه تحلیلهای شخصیتی مدیران و سبک​های غالب آنها، آموزش در تغییر و مطابقت رفتار و عملکرد مدیران همیشه تاثیرات مثبت بسیار زیادی دارد.


امیدوارم مهدی جامی هم کمی از عرش پایین بیاید و تعدادی از دغل​دوستان دور و بر خودش را در این فاصله زمانی خوب بشناسد. جداً برای مهدی جامی و زحماتی که کشیده متاسف هستم. باید حرفه​ای بود و حرفه​ای ماند و نیز قدر نقد و نظر دوستانه را هم دانست. کسانی که از دو سال و نیم پیش به مهدی جامی از دور و بی​غرض گه​گاه دلسوزانه مشاوره می​دادند و نقد می​زدند، کم نبودند، جامی گاه حرفها را می​شنید و همدلی می​کرد (روابط انسانی) اما باز کار خودش را انجام می​داد.

جامی در جای دیگری موفق خواهد شد. او آدمی باهوش و مسلط در حوزه روابط انسانی است. البته می​توان بدبین بود و دید که او همچنان در حال رد کردن و نپذیرفتن اشتباهات خود و جنگیدن با این و آن باشد و در چارچوب مکانیسمهای دفاعی ایگوی بزرگ خود، در کار نقد نوشته​های مدیریت جدید زمانه و نظریه​پردازیهای خود بماند، که در این صورت ورود رسمی جناب جامی را به جرگه منتقدین رادیو زمانه و "دوستان سابق شده"، متاسفانه خوش​آمد باید گفت.

____________________________

پی​نوشت: لينک در "دفتر زمانه" (وبلاگی که داریوش ملکوت در آن نوشته​های مرتبط با وقایع اخیر "زمانه" را گردآوری می​کند) (*)

Labels: ,

0 Comments | | Permalink

_______________________________________________