توضيحی در مورد شعر "همراه شو عزیز"
کامنتی از آقای جعفر مرزوقی دریافت کردهام که آن را بی کموکاست همینجا به همراه توضیحات خودم منتشر میکنم:
"نوشته زیر را که تا کنون برای شماری از رسانهها فرستادهام،برایتان ارسال می دارم، به این امید که شما نیز با انتشار آن، مرا درغبارزدایی از این سوء تفاهم یاری نمائید.
بادرود و سپاس.جعفر مرزوقی(برزین آذرمهر)
کوششی در رفع یک سوء تفاهم
شعر"رزم مشترک"(همراه شورفیق) از جمله شعرهای مجموعه ی"بپا خیز ایران من" سروده ی" برزین آذرمهر" جعفر مرزوقی است که نخستین بار در سال۱۳۵۵ به همت انتشارات ارانی وابسته به حزب توده ایران،در خارج از کشور،وبعد ها،در سال ۱۳۵۸توسط "نشر صلح "به سر پرستی آقای ناصرموذن در ایران منتشر گردید.این شعر همان زمان ها، البته بی آن که من در جریان آن قرار بگیرم، به ابتکار هنرمند چیره دست پرویز مشکاتیان و با هنرمندی استاد شجریان به صورت سرود رزمی در آمد و امروز شاهد اجراهای دیگری نیز از آن هستیم. علاوه بر آن شعر "محبوب من وطن" با آواز شهرام ناظری وشعر دیگری نیز از همین مجموعه، آن گونه که در سایت رسمی زنده یاد مشکاتیان آمده است، برای تنظم آهنگ "پیروزی"مورد استفاده ی استاد قرار گرفته است .
از آنجا که شعر"رزم مشترک" و اساسا خود مجمو عه ی"بپا خیز ایران من "تا مدتها به شاعر پر آوازه ی ما سیاوش کسرایی ،نسبت داده می شد،و حتی این جا وآن جا به نام او به چاپ هم رسید، بنا به توصیه ی برخی دوستان، بهتر دیدم یادداشت کوتاهی همراه این شعر کنم و بدین ترتیب بکوشم تا شاید به این توهم سرسخت ،ریشه دار و حتی گاه آزار دهنده که هنوز که هنوز است پایداری نشان میدهد،پایان بدهم.
به گمان من شما هم همچون من، بر این باورید که به هیچ وجه گوارا نیست که شاعر اثری،هر بارخود را در وضعیتی بیابد که مجبور باشد دلیل و مدرک بیاورد تا ثابت کند،شعری که خود او سروده ،متعلق به دیگری نیست و تازه همیشه موفق هم نباشد!
بی شک شما بهتر از من می دانید که در افتادن با توهمی که بر اثرنفوذ برخی از رسانه ها گروهی،جا باز کرده و گسترش یافته، کارچندان ساده ای نیست،مگر آن که با سلاح برابر به جنگ آن رفت.دلیل رویکرد من به شما این است.
درضمن به آن هایی که شک و یقین شان در این مورد، نیرومند تر ازآن است که آماده ی پذیرش چیزی غیر آن باشند ،پیشنهاد می کنم، دست کم به فهرست مجموعه ی کامل شعرهای زنده یاد سیاوش کسرایی ،از انتشارات،"نشر کتاب نادر" سال ۱۳۸۴، مراجعه کنند و اگر در آن، اثری از مجموعه شعر"بپا خیز ایران من"و یا شعر هایی که از این مجموعه به آن شاعر پر آوازه ،نسبت داده می شود ،یافتند ،بر باور خود اصرار ورزند!
با احترام و سپاس.جعفر مرزوقی(برزین آذرمهر)
رزم مشترک
همراه شو رفیق!
تنها
ممان به درد!
کین درد مشترک
هرگز جدا جدا
درمان نمی شود!
دشوار زندگی
هرگز برای ما
بی رزم مشترک
آسان نمی شود!
تنها
ممان به درد!
همراه شو رفیق!
تیر ماه ۱۳۵۲
برزین آذرمهر
ودر پایان این شعر را نیز می افزایم که هنوز در مجموعه ای نیامده است.
به مرغان ِ شب شکن!
بر صخره ها،
غریو پلنگان تیز چنگ،
بر گرده ها،
کبودی شلا ق های باد...
بگذار
چابکانه بتازم به دره ها ،
در چشمه های ژرف،
بشویم ملال راه!
اندوه آهوانه ی دیرین
رها کنم!
پر شور،
نعره های پلنگانه،
سر دهم!
در د یولاخ شب
هربند،
بگسلم!
خرسنگ های سخت
پر خشم
بشکنم!
از تیغه های کوه
رهوار،
برشوم!
ماننده ی عقاب
پر خاشگر
شوم!
تا اوج بر کشم
تن خونین و
زنده را!
تا از فراز قله ی مغرور
بنگرم،
صبح دمند ه را!
برزین آذرمهر"
توضیحات بلاگدار: فاصلهها و نیمفاصلهها در شعر آخر از خود شاعر است و دست نخورده باقی مانده است.
با تشکر از آقای مرزوقی، امیدوارم ذهنیت بوجود آمده در مورد مالکیت اشعار فوقالذکر تنها با گفتگوی بیشتر و توضیحات تکمیلی ایشان برطرف گردد. به هر روی، جناب مرزوقی این جسارت را بر بنده ببخشند که با ارسال یک توضیح یکسان و رسمی به همه سایتها و وبلاگها نمیشود این ذهنیت سی ساله را زدود. ایشان ادعایی مطرح کردهاند و به نظرم جسارتاً لازم است برای کمک به اثبات صحت این ادعا بیشتر کوشا باشند. اینکار با آشنایی بیشتر مخاطبان با خود ایشان بهتر انجام میشود. به هر حال بنده از ایشان دعوت میکنم اگر مایل بودند لطف کنند و در یک گفتگوی پرسش و پاسخ نوشتاری چه با بنده در این بلاگ محقر، چه گفتگوی زنده با حضرات صاحبان سایتها و اصحاب رسانهها شرکت کنند تا ابهامات موجود هم بیشتر برطرف شوند.
پیوند به نوشته مرتبط قبلی که سببساز این نوشته شده است (*)
Labels: آهنگ و موسیقی, جنبش سبز, کوچه خاطرات دور