<$BlogRSDUrl$>

پارسانوشت

بلاگ یا رسانه "پارسا صائبی" در مورد سیاست، اجتماع، فرهنگ، علم و تکنیک و گهگاه موضوعات مورد علاقه دیگر

توضیحات نو


دوستان لطفاً بنده را از منتشر كردن كامنت با نامهای ناشناخته (بی‌نام یا ناشناس و ...) یا بدون ارجاع به یك ایمیل واقعی معذور بدارید. واقعاً كامنتهای این چنینی را صرفنظر از اینكه چه نوشته باشند و محبت و لطفشان شامل حال بنده هم شده باشد، منتشر نخواهم كرد و اساساً نخوانده پاك خواهم كرد. گفتم كه گاه دوستان دور و نزدیك اهل رودربایستی نباشند، صادقانه بیایند حرفشان را هرچه كه هست بزنند و هر انتقاد و اعتراضی هم دارند شخصاً لطف كنند مطرح كنند و با هم گفتگو كنیم. خوب اشتباه و ایراد هم حتماً دارم و خواهم پذیرفت، ممنونتان هم خواهم شد. دیگرانی هم كه ممكن است حقوق بگیر جایی باشند وقت خودشان را پای كامنت‌گیر وبلاگ بنده حقیر تلف نكنند كه كامنت آنها را همانطور كه در بالا عرض شد، نخوانده پاك خواهم كرد و تحت هیچ شرایطی كامنت از فرد بی‌نام و ناشناس و بدون ارائه ایمیل واقعی منتشر نخواهم كرد. در غیر این صورت اگر هر نوع انتقاد و نقد تندی هم به نوشته بنده یا اساساً خود بنده و عقایدم و نه شخص سوم داشته باشید، تنها كافی است نام خودتان یا یك ایمیل واقعی از خود را مشخص كنید و بلادرنگ نظرتان را منتشر خواهم كرد.

 


بلاگ​چرخان


بلاگ چرخان حاوی وبلاگهایی است که میخوانم یا به پارسانوشت لینک داده​اند (یا هردو):

 

 

آرشيو

 

04/01/2004 - 05/01/2004 05/01/2004 - 06/01/2004 06/01/2004 - 07/01/2004 07/01/2004 - 08/01/2004 08/01/2004 - 09/01/2004 10/01/2004 - 11/01/2004 11/01/2004 - 12/01/2004 12/01/2004 - 01/01/2005 01/01/2005 - 02/01/2005 02/01/2005 - 03/01/2005 03/01/2005 - 04/01/2005 04/01/2005 - 05/01/2005 05/01/2005 - 06/01/2005 06/01/2005 - 07/01/2005 07/01/2005 - 08/01/2005 08/01/2005 - 09/01/2005 09/01/2005 - 10/01/2005 10/01/2005 - 11/01/2005 11/01/2005 - 12/01/2005 12/01/2005 - 01/01/2006 01/01/2006 - 02/01/2006 02/01/2006 - 03/01/2006 03/01/2006 - 04/01/2006 04/01/2006 - 05/01/2006 05/01/2006 - 06/01/2006 06/01/2006 - 07/01/2006 07/01/2006 - 08/01/2006 08/01/2006 - 09/01/2006 09/01/2006 - 10/01/2006 10/01/2006 - 11/01/2006 11/01/2006 - 12/01/2006 12/01/2006 - 01/01/2007 01/01/2007 - 02/01/2007 02/01/2007 - 03/01/2007 03/01/2007 - 04/01/2007 04/01/2007 - 05/01/2007 05/01/2007 - 06/01/2007 06/01/2007 - 07/01/2007 07/01/2007 - 08/01/2007 08/01/2007 - 09/01/2007 08/01/2008 - 09/01/2008 09/01/2008 - 10/01/2008 10/01/2008 - 11/01/2008 11/01/2008 - 12/01/2008 12/01/2008 - 01/01/2009 01/01/2009 - 02/01/2009 02/01/2009 - 03/01/2009 03/01/2009 - 04/01/2009 04/01/2009 - 05/01/2009 05/01/2009 - 06/01/2009 06/01/2009 - 07/01/2009 07/01/2009 - 08/01/2009 08/01/2009 - 09/01/2009 09/01/2009 - 10/01/2009 10/01/2009 - 11/01/2009 11/01/2009 - 12/01/2009 12/01/2009 - 01/01/2010 01/01/2010 - 02/01/2010 02/01/2010 - 03/01/2010 03/01/2010 - 04/01/2010 04/01/2010 - 05/01/2010 05/01/2010 - 06/01/2010 06/01/2010 - 07/01/2010 07/01/2010 - 08/01/2010 08/01/2010 - 09/01/2010 09/01/2010 - 10/01/2010 10/01/2010 - 11/01/2010 11/01/2010 - 12/01/2010 12/01/2010 - 01/01/2011 02/01/2011 - 03/01/2011 03/01/2011 - 04/01/2011 04/01/2011 - 05/01/2011 05/01/2011 - 06/01/2011 06/01/2011 - 07/01/2011 07/01/2011 - 08/01/2011 09/01/2011 - 10/01/2011 10/01/2011 - 11/01/2011 11/01/2011 - 12/01/2011 12/01/2011 - 01/01/2012 01/01/2012 - 02/01/2012 02/01/2012 - 03/01/2012 03/01/2012 - 04/01/2012 04/01/2012 - 05/01/2012 05/01/2012 - 06/01/2012 07/01/2012 - 08/01/2012 08/01/2012 - 09/01/2012 09/01/2012 - 10/01/2012 11/01/2012 - 12/01/2012 12/01/2012 - 01/01/2013 01/01/2013 - 02/01/2013 02/01/2013 - 03/01/2013 03/01/2013 - 04/01/2013 05/01/2013 - 06/01/2013 06/01/2013 - 07/01/2013 09/01/2013 - 10/01/2013

 


آرشیو فانوس قدیم
آرشیو فانوس نو

ParsaSaebi[at]Yahoo.co.uk

© استفاده از مطالب اين وبلاگ با دادن لینک و ارجاع به نوشته، بلامانع است



 

Sunday, July 31, 2011



تشنگی شادی و عصیان در آوردگاه اجتماع ایرانی
به بهانه خزبازی بعد از آب‌بازی


جوانانی كه به مدد ارتباط زنده و مستقیم با سراسردنیا و تاثیرپذیری ناشی از جهانی شدن، از جشن قدیمی آب بازی در اسپانیا ایده میگیرند و بلافاصله با پیامك و اطلاع رسانی شبكه‌ای خودشان را به پارك آب و آتش میرسانند، از كارناوالهای شادی در تابستان اروپا و آمریكای شمالی مانند كارناوالهای خیابانی همجنسگرایان، رقصها و لباسهای محلی جوامع كارا‌ئیب، آفریقایی یا آمریكای لاتین، نمایشگاههای چندفرهنگی و اجراهای خیابانی و ... هم به ظاهر ایده میگیرند، بلافاصله احساس میكنند كه باید یك حركت ایرانی با محدودیتهای حكومتی موجود راه بیندازند.

جامعه تشنه شادی و لذت، رفتارهای ناهنجار از خود نشان میدهد. بیش از اینكه كاری فرهنگی كند كاری نابهنجار و عجیب به معرض نمایش قرار میدهد. كارناوال شادی را هم تبدیل میكند به محلی برای مسخره كردن دیگر طبقات اجتماعی به طور عام و تنها به عنوان یك شورش كور بی‌هدف و عصیانگری علیه هنجارهای دیگران. هنجارهایی كه درست یا غلط در جامعه هستند و توسط طبقات سابق روستا-شهری (كسانی كه بین روستا و شهر ییلاق قشلاق میكردند) و كسانی كه ناگهان از زاویه معیشتی درآمدهای زیادی بچنگ آورده‌اند و رو به سمت شمال تهران همچنان در حال ساخت و ساز و سرمایه گذاری و ملك خریدن هستند، نمایندگی می‌شوند.

شاید بشود گفت این عصیان و شورش در واقع عوضی گرفتن یك چیز با چند چیز دیگر است. اگر جوانان عصیانگر از فشارهای دیوانه‌وار حكومت در عرصه سیاسی و اخیراً‌ اجتماعی كلافه شده اند، اگر دنبال مفری برای شادی و دورهم بودن میگردند، با ساده اندیشی و تنبلی و رندی خاص ایرانی ریشه همه مشكلات را در بی فرهنگی مشتی "جك و جواد و خز نوكیسه"* دیدن، بیش از هرچیز نشانه كم شدن مدارا و مقبولیت نیافتن تنوع و آزادیهای اجتماعی در بین این دسته از جوانان است. بیش از هرچیز نشانه موفقیت حكومت است كه موفق شده این طرز فكر را حتی در بین دانشجویانی كه نخبگان كشور هستند، جا بیندازد كه اگر من نوعی توی دیگری را چه در ظاهر لباست چه در نحوه رفتارت و چه در فكر و عقیده‌ات خودی و ملموس و آشنا نبینم تو از ما نیستی پس پست و فرومایه هستی و تو هستی كه جای من را تنگ كرده‌ای.

از زاویه دیگر ظهور طبقات اقتصادی نوكیسه چه رانتخواران حكومتی و چه ملك‌بازان و ساخت‌و‌ساز‌كاران و پولداران جدید الظهور، موجب حضور كسانی از میان آنها در عرصه جامعه شده است كه با پولهای بادآورده میخواهند، ثروتشان را در چشم دیگران فروكنند و هرطور شده میخواهند خودشان را مد روز نشان بدهند حال اینكه از دید جوانان برپاكننده "گردهمایی خز" آنان توان و فرهنگ با مدروز حركت كردن را ندارند، مسافرت به چارگوشه دنیا میكنند اما بلد نیستند "باكلاس" و "شیك" باشند و این داستان همچنان ادامه دارد.

بدون اینكه بخواهم در این آوردگاه و این رقابتجویی برسر مسخره كردنها و تحقیرهای میان گروهها، اقوام، قومیتها، طبقات مختلف اجتماعی و اصناف و احزاب قضاوت ساده و دم دستی داشته باشم و پویایی و پیچیدگی‌های هنجارها و ناهنجاریهای اجتماعی جامعه ایران را نبینم، باید گفت كه آوردگاه فرهنگی و اجتماعی ایرانی را هم در كنار آوردگاه سیاسی و نیز آوردگاه اقتصادی حتی جدای از دعوای سنت و مدرنیته باید دید و شناخت و بشدت جدی گرفت. چیزی كه مورد غفلت تحلیلگران و فعالان است و در دعوای سیاست و كنشگری حقوق بشری، حقوق مدنی و سیاسی و نیز مسائل و مشكلات جدی معیشتی (كه بیش از دسته مطالبات اول ملموستر و همگانی تر هستند) گم شده است، آنهم در جامعه‌ای جوان كه پویایی و به عبارت دیگر كنش و واكنشها و تحولات سریع و بلادرنگ اجتماعی و تغییرات جوی پی در پی در این حوزه، یك بهشت برین برای مطالعات كارشناسان علوم اجتماعی بویژه در حوزه روانشناسی اجتماعی است.

* "خز" واژه جدیدی است و تعریف درستی از آن نیافتم. البته در گویش همدانی به لات بی سروپا و لاابالی و بی‌توجه به آرایش و ظاهر خویش: "خزی" (به زبر روی خ و تشدید روی ز) میگفتند، اطلاع ندارم كه در جای دیگری یا گویش دیگری از فارسی قدیم هم این واژه كاربرد داشته یا نه. اما خز از خزی دقیقاً نمی‌آید و ابداع نسل جدید است، از دید این نسل خز كسی را میگویند كه از مدهای قدیمی از میان رفته (دمده) و معمولاً تركیب و معجونی مسخره از از "جوادپسند" و "مد روز" استفاده میكند و به خیابان می‌آید. اساساً از مد و مدرن بودن چیزی سردرنمی آورد با این همه میخواهد خود را خیلی آوانگارد و آلامد نشان دهد.

Labels:

0 Comments | | Permalink

_______________________________________________

 

Wednesday, July 20, 2011


صدسالگی تولد مبدع ایده دهكده جهانی

اشاره: مدتی است اینجا خاك خورده و حرفی ندارم بزنم و دل و دماغ سیاست هم ندارم. نه اینكه بخواهم راه خودم را جدا كنم كه معتقدم راست و سرراست و بی‌تعارف بهتر است اصلاً تا زمانی كه زمینه كار سازمانی و جمعی و هدفمند و دموكراتیك نداریم، آدمها را جلوی توپ نفرستیم و دیگران را مانند زندانیان سیاسی و شیخ و مهندس جسارتاً به گا ندهیم (با عرض پوزش، واژه‌ دیگری كه بتواند پیام را برساند مدتهاست میگردم و نیست) اگر میخواهیم هردم به یك مزاج باشیم. بگذریم و بگذریم و بگذریم كه بدجور تلخم از این همه دم‌دمی مزاج بودن و بی‌فكری و بی‌همتی و بی‌مسوولیتی‌مان، خودم هم در این میان مستثنی نیستم. بگذریم و بگذریم. به امید روزهای بهتر در دهه‌های آینده.


خواستم این را عرض كنم كه:
فردا صدمین زادروز حضرت مارشال مك‌لوهان است در شهرمان ادمونتون. ایده دهكده جهانی واقعاً جهانی شد و جهان آخر سر دهكده شد. افسوس كه در این شهر كسی او را نمیشناسد، بعید میدانم بیش از نیم درصد مردم این شهر او را بشناسند، نه اینكه گمان ببریم در جای دیگری مثلاً تورانتو یا ونكوور وضع خوب است. مهم این است كه مردم پشت چراغ قرمز می‌ایستند و به قانون تاحد خوبی احترام میگذارند و كارجمعی را خوب بلدند و در میان دعواها به حرف هم گوش میدهند ببینند نكته‌ای در حرف طرف مقابل هست یا نه و چه كار باید كرد برای حل مشكل و چیزهای ساده‌ای از این دست كه در كودكستان بهشان آموخته اند بكار می‌بندند. نیازی هم به صادرات چند ده هزار روشنفكر و اندیشمند و صاحبنظر و متخصصین صاحب رسانه ندارند. بگذریم.

باری، هم او جهانی شد هم ایده‌اش جهان را درنوردید، چون درست می‌دید آینده را.

Labels: , , ,

0 Comments | | Permalink

_______________________________________________