<$BlogRSDUrl$>

پارسانوشت

بلاگ یا رسانه "پارسا صائبی" در مورد سیاست، اجتماع، فرهنگ، علم و تکنیک و گهگاه موضوعات مورد علاقه دیگر

توضیحات نو


دوستان لطفاً بنده را از منتشر كردن كامنت با نامهای ناشناخته (بی‌نام یا ناشناس و ...) یا بدون ارجاع به یك ایمیل واقعی معذور بدارید. واقعاً كامنتهای این چنینی را صرفنظر از اینكه چه نوشته باشند و محبت و لطفشان شامل حال بنده هم شده باشد، منتشر نخواهم كرد و اساساً نخوانده پاك خواهم كرد. گفتم كه گاه دوستان دور و نزدیك اهل رودربایستی نباشند، صادقانه بیایند حرفشان را هرچه كه هست بزنند و هر انتقاد و اعتراضی هم دارند شخصاً لطف كنند مطرح كنند و با هم گفتگو كنیم. خوب اشتباه و ایراد هم حتماً دارم و خواهم پذیرفت، ممنونتان هم خواهم شد. دیگرانی هم كه ممكن است حقوق بگیر جایی باشند وقت خودشان را پای كامنت‌گیر وبلاگ بنده حقیر تلف نكنند كه كامنت آنها را همانطور كه در بالا عرض شد، نخوانده پاك خواهم كرد و تحت هیچ شرایطی كامنت از فرد بی‌نام و ناشناس و بدون ارائه ایمیل واقعی منتشر نخواهم كرد. در غیر این صورت اگر هر نوع انتقاد و نقد تندی هم به نوشته بنده یا اساساً خود بنده و عقایدم و نه شخص سوم داشته باشید، تنها كافی است نام خودتان یا یك ایمیل واقعی از خود را مشخص كنید و بلادرنگ نظرتان را منتشر خواهم كرد.

 


بلاگ​چرخان


بلاگ چرخان حاوی وبلاگهایی است که میخوانم یا به پارسانوشت لینک داده​اند (یا هردو):

 

 

آرشيو

 

04/01/2004 - 05/01/2004 05/01/2004 - 06/01/2004 06/01/2004 - 07/01/2004 07/01/2004 - 08/01/2004 08/01/2004 - 09/01/2004 10/01/2004 - 11/01/2004 11/01/2004 - 12/01/2004 12/01/2004 - 01/01/2005 01/01/2005 - 02/01/2005 02/01/2005 - 03/01/2005 03/01/2005 - 04/01/2005 04/01/2005 - 05/01/2005 05/01/2005 - 06/01/2005 06/01/2005 - 07/01/2005 07/01/2005 - 08/01/2005 08/01/2005 - 09/01/2005 09/01/2005 - 10/01/2005 10/01/2005 - 11/01/2005 11/01/2005 - 12/01/2005 12/01/2005 - 01/01/2006 01/01/2006 - 02/01/2006 02/01/2006 - 03/01/2006 03/01/2006 - 04/01/2006 04/01/2006 - 05/01/2006 05/01/2006 - 06/01/2006 06/01/2006 - 07/01/2006 07/01/2006 - 08/01/2006 08/01/2006 - 09/01/2006 09/01/2006 - 10/01/2006 10/01/2006 - 11/01/2006 11/01/2006 - 12/01/2006 12/01/2006 - 01/01/2007 01/01/2007 - 02/01/2007 02/01/2007 - 03/01/2007 03/01/2007 - 04/01/2007 04/01/2007 - 05/01/2007 05/01/2007 - 06/01/2007 06/01/2007 - 07/01/2007 07/01/2007 - 08/01/2007 08/01/2007 - 09/01/2007 08/01/2008 - 09/01/2008 09/01/2008 - 10/01/2008 10/01/2008 - 11/01/2008 11/01/2008 - 12/01/2008 12/01/2008 - 01/01/2009 01/01/2009 - 02/01/2009 02/01/2009 - 03/01/2009 03/01/2009 - 04/01/2009 04/01/2009 - 05/01/2009 05/01/2009 - 06/01/2009 06/01/2009 - 07/01/2009 07/01/2009 - 08/01/2009 08/01/2009 - 09/01/2009 09/01/2009 - 10/01/2009 10/01/2009 - 11/01/2009 11/01/2009 - 12/01/2009 12/01/2009 - 01/01/2010 01/01/2010 - 02/01/2010 02/01/2010 - 03/01/2010 03/01/2010 - 04/01/2010 04/01/2010 - 05/01/2010 05/01/2010 - 06/01/2010 06/01/2010 - 07/01/2010 07/01/2010 - 08/01/2010 08/01/2010 - 09/01/2010 09/01/2010 - 10/01/2010 10/01/2010 - 11/01/2010 11/01/2010 - 12/01/2010 12/01/2010 - 01/01/2011 02/01/2011 - 03/01/2011 03/01/2011 - 04/01/2011 04/01/2011 - 05/01/2011 05/01/2011 - 06/01/2011 06/01/2011 - 07/01/2011 07/01/2011 - 08/01/2011 09/01/2011 - 10/01/2011 10/01/2011 - 11/01/2011 11/01/2011 - 12/01/2011 12/01/2011 - 01/01/2012 01/01/2012 - 02/01/2012 02/01/2012 - 03/01/2012 03/01/2012 - 04/01/2012 04/01/2012 - 05/01/2012 05/01/2012 - 06/01/2012 07/01/2012 - 08/01/2012 08/01/2012 - 09/01/2012 09/01/2012 - 10/01/2012 11/01/2012 - 12/01/2012 12/01/2012 - 01/01/2013 01/01/2013 - 02/01/2013 02/01/2013 - 03/01/2013 03/01/2013 - 04/01/2013 05/01/2013 - 06/01/2013 06/01/2013 - 07/01/2013 09/01/2013 - 10/01/2013

 


آرشیو فانوس قدیم
آرشیو فانوس نو

ParsaSaebi[at]Yahoo.co.uk

© استفاده از مطالب اين وبلاگ با دادن لینک و ارجاع به نوشته، بلامانع است



 

Monday, August 06, 2012

موسیقی ایرانی و ما 

اشاره اول: باز همان بهانه‌های همیشگی كه گرفتارم كه خوب هستم و میدانم گرچه مشكلات دیگری هم هستند از جمله سوت و كور شدن بلاگخوانی و بلاگ داری و نقدونظر در بلاگ. اما خوب سعی میكنم از این به بعد به جای بازیگوشیهای فیسبوكی گهگاه چاركلمه حرفهایی تنها اندكی جدی تر از حرفهای فیسبوكی خود بنویسم در اینجا!

 اشاره دوم: با دوستان حلقه بلاگی گفتگو همراه هستیم اینبار در مورد موسیقی ایرانی چیزی بنویسیم. با تاخیر چیزی به‌عجله آماده شد.

موسیقی ایرانی برای من نه غذاست نه نیاز روزانه دیگری اما بدون آن هم نمیتوانم چندروزی سر كنم اما زیاد هم كه گوش بدهم در طول روز حتماً خسته می شوم. بهیچ وجه نمیتوانم در حین كار موسیقی گوش دهم. چون تمام تمركز خودم باید برروی موسیقی باشد و عملاً بعد از نیم ساعت (كار و موسیقی همزمان) سردرد میگیرم.

 موسیقی هم از آن عرصه‌هایی است كه آدم حرفه‌ای و صاحبنظر درش زیاد هست، آدمهای متعصب هم زیاد دارد. خوب تقبیحشان هم نمیشود كرد غیراز اینكه به سلیقه دیگران هم احترام بگذارند هرچقدر از دید آنها سطحی و مبتذل باشد، كاركشته موسیقی نیستم و به عنوان یك شنونده عادی شیفته كارهای حماسی و روان ایرانی بویژه اركسترال هستم. یعنی شیفته ملودیهای ایرانی میشوم، منظورم آنهایی كه با ضرب شش و هشت معروف به لس آنجلسی هستند نیست، اشكالی هم ندارند آنها (من اهل آنها نیستم)، در موسیقی دست‌كم (و احتمالاً) لیبرال هستم. اگر هم از چیزی خوشم نیاید، آنرا به سلیقه خود مرتبط میدانم.

 منظورم مضمونهایی است كه به كارهای اركسترال درآمده چند مثال میزنم:

 كارهایی مانند "آب زنید راه را" كه اركستر صداوسیما - اگر اشتباه نكنم - سالها پیش با هنرنمایی زنده‌یاد علیقلی (مجری فقید برنامه های شبكه تهران)‌ برروی غزل معروفی از مولوی در دیوان شمس به زیبایی اجرا كرده است. گرمی عمیق این موسیقی بی‌نظیر است.

 لوریس چكناواریان سالها پیش درآمده بود به اجرای كارهایی با تم ارمنی برروی منظومه‌های درخشان پنج گنج نظامی، مضامین عالی از شعر این شاعر پارسی‌گوی قفقاز به موسیقی درآمده، ضمن احترام به كارهای این استاد، همیشه حسرت میخورم چرا از استادان ایرانی كسی تم‌های ایرانی به جای تم‌های ارمنی درست نكرد.

 عاشق موسیقی متن فیلمها و سریالهای ایرانی هستم، موسیقی‌های متن اندكی كه دارم و میشناسم، حتی اگر گوش ندهم همیشه با خود مرور میكنم. مثلاً كار درخشان زنده یاد استاد مرتضی حنانه در هزاردستان، استاد فخرالدینی در سربداران و بوعلی‌سینا، زنده‌یاد بابك بیات در كشتی آنجلیكا و افسانه سلطان و شبان، كامبیز روشن روان در امیركبیر، كار دهه اخیر فخرالدینی در سریال كیف انگلیسی، موسیقی متن پایانی سریال امام علی (موسیقی تیراژ) بیش از كار درخشان فخرالدینی در كشف و اجرای اركسترال ملودی عبدالقادر مراغه‌ای (كل صبحاً و كل اشراق ایا) به دل من مینشیند.

 یك ملودی زیبا به سادگی زیباست: داریوش میخواند "دلم مثل دلت خونه شقایق"، من شیفته آنهمه ساز روان آن پشت و ملودی آن هستم، مثلاً نغمه‌ای كه با فلوت و تركیبی از سازهای زهی، بعد از این مصرع اول می‌آید به زلالی یك جوی آب است كه از كنار شقایقها رد میشود یا یك نسیم ملایم از روی شقایقها. هرچند كه تركیب آنها شاید میتوانست بهتر و قویتر باشد. اما سازهای بادی در "ضیافتها" چه میكنند با ما یا به عبارت بهتر زنده یاد بابك بیات چه كرده با ترانه ایرج جنتی عطایی، "شرقی تن داده به باد" هم بی‌نظیر است در آخر وقتی سازهای بادی روی هم تركیب میشوند و به همدیگر جواب میدهند.

 موسیقی ایرانی سنتی هم گوش میدهم و دوست دارم اما شیفته تنوری آن هم نیستم. یعنی موسیقی سنتی دستگاهی را كشدار و نامناسب با زمانه امروز میبینم كه خوب البته هروقت زمانی باشد آنها را گوش میكنم. كارهای جدید و نو هم گوش میكنم و دركل خیلی آشنا نیستم با موسیقی‌های نسل جدید، هرچند كه گهگاه تعدادی از كارهای آنان را گوش میدهم. اینكه طرف چه میگوید چندان برایم مهم نیست در موسیقی های نو و پاپ، بیشتر درگیر ملودی میشوم، برای همین است كه از رپ (كه همه اش تندگویی عصبی كلامی است) و موسیقی هایی كه سازهای كوبشی زیادی دارند (مانند معادل هارد راك غربی) چیز زیادی دستگیرم نمیشود و ارتباطی با آنها نمیتوانم برقرار كنم.

 این را هم اضافه كنم. متاسفانه ما كارهای جدی اركسترال در موسیقی ایرانی زیاد نداریم. حال اینكه زبان ما زبان حماسه است و ظرفیتهای زیادی برای اینكارها هست. افسوس كه حاكمان مجال رشد آزاد به موسیقی نمیدهند. استعدادهای بسیار زیادی ما در موسیقی داریم. از طرفی تا آن حد كه میفهمم، توجه بیش از حد به كلام و شعر و معنا شاید هم بشود گفت امكان رشد كمتری به موسیقی بدون كلام و ملودیها و كمپوزیسیون داده است.

 به هرحال یكی از آرزوهای من این است كه كارهای جدی حماسی ایرانی مانند پنج گنج، یا شاهنامه یا حتی مضامین عاشقانه بتوانند مانند اپراهای بزرگ با تركیب جدی از هنرهای مختلف از جمله موسیقی اجرا شوند. حدود هشتاد نود سال پیش زنده‌یاد میرزاده عشقی اپرا با امكانات آنروز البته برروی صحنه میبرد، ما در این زمینه خیلی عقب افتاده‌ایم متاسفانه.

 مرتبط در حلقه بلاگی گفتگو: 
داریوش محمدپور در ملكوت(*)
آرش بهمنی در مرثیه‌های خاك (*)
مهدی جامی در سیبستان (*)
سام‌الدین ضیایی در تارنوشت (*)
صفحه فیسبوكی حلقه بلاگی گفتگو (*)

Labels: ,

0 Comments | | Permalink

_______________________________________________