<$BlogRSDUrl$>

پارسانوشت

بلاگ یا رسانه "پارسا صائبی" در مورد سیاست، اجتماع، فرهنگ، علم و تکنیک و گهگاه موضوعات مورد علاقه دیگر

توضیحات نو


دوستان لطفاً بنده را از منتشر كردن كامنت با نامهای ناشناخته (بی‌نام یا ناشناس و ...) یا بدون ارجاع به یك ایمیل واقعی معذور بدارید. واقعاً كامنتهای این چنینی را صرفنظر از اینكه چه نوشته باشند و محبت و لطفشان شامل حال بنده هم شده باشد، منتشر نخواهم كرد و اساساً نخوانده پاك خواهم كرد. گفتم كه گاه دوستان دور و نزدیك اهل رودربایستی نباشند، صادقانه بیایند حرفشان را هرچه كه هست بزنند و هر انتقاد و اعتراضی هم دارند شخصاً لطف كنند مطرح كنند و با هم گفتگو كنیم. خوب اشتباه و ایراد هم حتماً دارم و خواهم پذیرفت، ممنونتان هم خواهم شد. دیگرانی هم كه ممكن است حقوق بگیر جایی باشند وقت خودشان را پای كامنت‌گیر وبلاگ بنده حقیر تلف نكنند كه كامنت آنها را همانطور كه در بالا عرض شد، نخوانده پاك خواهم كرد و تحت هیچ شرایطی كامنت از فرد بی‌نام و ناشناس و بدون ارائه ایمیل واقعی منتشر نخواهم كرد. در غیر این صورت اگر هر نوع انتقاد و نقد تندی هم به نوشته بنده یا اساساً خود بنده و عقایدم و نه شخص سوم داشته باشید، تنها كافی است نام خودتان یا یك ایمیل واقعی از خود را مشخص كنید و بلادرنگ نظرتان را منتشر خواهم كرد.

 


بلاگ​چرخان


بلاگ چرخان حاوی وبلاگهایی است که میخوانم یا به پارسانوشت لینک داده​اند (یا هردو):

 

 

آرشيو

 

04/01/2004 - 05/01/2004 05/01/2004 - 06/01/2004 06/01/2004 - 07/01/2004 07/01/2004 - 08/01/2004 08/01/2004 - 09/01/2004 10/01/2004 - 11/01/2004 11/01/2004 - 12/01/2004 12/01/2004 - 01/01/2005 01/01/2005 - 02/01/2005 02/01/2005 - 03/01/2005 03/01/2005 - 04/01/2005 04/01/2005 - 05/01/2005 05/01/2005 - 06/01/2005 06/01/2005 - 07/01/2005 07/01/2005 - 08/01/2005 08/01/2005 - 09/01/2005 09/01/2005 - 10/01/2005 10/01/2005 - 11/01/2005 11/01/2005 - 12/01/2005 12/01/2005 - 01/01/2006 01/01/2006 - 02/01/2006 02/01/2006 - 03/01/2006 03/01/2006 - 04/01/2006 04/01/2006 - 05/01/2006 05/01/2006 - 06/01/2006 06/01/2006 - 07/01/2006 07/01/2006 - 08/01/2006 08/01/2006 - 09/01/2006 09/01/2006 - 10/01/2006 10/01/2006 - 11/01/2006 11/01/2006 - 12/01/2006 12/01/2006 - 01/01/2007 01/01/2007 - 02/01/2007 02/01/2007 - 03/01/2007 03/01/2007 - 04/01/2007 04/01/2007 - 05/01/2007 05/01/2007 - 06/01/2007 06/01/2007 - 07/01/2007 07/01/2007 - 08/01/2007 08/01/2007 - 09/01/2007 08/01/2008 - 09/01/2008 09/01/2008 - 10/01/2008 10/01/2008 - 11/01/2008 11/01/2008 - 12/01/2008 12/01/2008 - 01/01/2009 01/01/2009 - 02/01/2009 02/01/2009 - 03/01/2009 03/01/2009 - 04/01/2009 04/01/2009 - 05/01/2009 05/01/2009 - 06/01/2009 06/01/2009 - 07/01/2009 07/01/2009 - 08/01/2009 08/01/2009 - 09/01/2009 09/01/2009 - 10/01/2009 10/01/2009 - 11/01/2009 11/01/2009 - 12/01/2009 12/01/2009 - 01/01/2010 01/01/2010 - 02/01/2010 02/01/2010 - 03/01/2010 03/01/2010 - 04/01/2010 04/01/2010 - 05/01/2010 05/01/2010 - 06/01/2010 06/01/2010 - 07/01/2010 07/01/2010 - 08/01/2010 08/01/2010 - 09/01/2010 09/01/2010 - 10/01/2010 10/01/2010 - 11/01/2010 11/01/2010 - 12/01/2010 12/01/2010 - 01/01/2011 02/01/2011 - 03/01/2011 03/01/2011 - 04/01/2011 04/01/2011 - 05/01/2011 05/01/2011 - 06/01/2011 06/01/2011 - 07/01/2011 07/01/2011 - 08/01/2011 09/01/2011 - 10/01/2011 10/01/2011 - 11/01/2011 11/01/2011 - 12/01/2011 12/01/2011 - 01/01/2012 01/01/2012 - 02/01/2012 02/01/2012 - 03/01/2012 03/01/2012 - 04/01/2012 04/01/2012 - 05/01/2012 05/01/2012 - 06/01/2012 07/01/2012 - 08/01/2012 08/01/2012 - 09/01/2012 09/01/2012 - 10/01/2012 11/01/2012 - 12/01/2012 12/01/2012 - 01/01/2013 01/01/2013 - 02/01/2013 02/01/2013 - 03/01/2013 03/01/2013 - 04/01/2013 05/01/2013 - 06/01/2013 06/01/2013 - 07/01/2013 09/01/2013 - 10/01/2013

 


آرشیو فانوس قدیم
آرشیو فانوس نو

ParsaSaebi[at]Yahoo.co.uk

© استفاده از مطالب اين وبلاگ با دادن لینک و ارجاع به نوشته، بلامانع است



 

Wednesday, December 15, 2004


زين همرهان سست عناصر دلم گرفت

با کمال تاسف و تاثر از اينکه بعضى ار دوستان يکى يکى خداحافظى مى کنند و وبلاگ نويسى را به کنار مى نهند، با کمال تاسف و تاثر بيش تر از اينکه آدم ميبيند که بچه هاى وبلاگ نويس را خرد کردند و شکستند و خودزنى آنها را نشان مى دهند، عرض مى کنم که عليرغم گرفتارى هاى بسيار زياد در کار و زندگى، على رغم خفقان کامل در ايران، على رغم نا اميدى همه از گل سرخ بدستان تا گل ياس بدستان، على رغم به کنجى خزيدن کسانى که خود را متعهد مى دانستند، آرمان را مشق مى کردند، به خاطر کلمه مقدس آزادى به نوشتن خود ادامه خواهم داد. کسى نيستم جز يک آدميزاده يک سر و دوپا، مى نويسم و به خيال خودم فکر مى کنم و مى نويسم و مى خوانم و سعى مى کنم که خودم و احتمالا ديگرى را اصلاح کنم. نقد مى کنم و نقد ديگرى را به نقد خود مى خوانم و ياد مى گيرم که چگونه به فکر ديگرى احترام بگذارم. منتى سر کسى ندارم. اگر کسى در ميان کوهى از مشکلات به کار وبلاگ ادامه مى دهد نبايد بر خوانندگانش منت بگذارد. مهاجرى در غرب و غربتم. اموراتم هم به کار تخصصى و بدون هيچ منتى از نوع بشر مى گذرد. اما نگران سرنوشت ايرانم و اين حداقل کارى است که از دست کسى چون من بر مى آيد.
تو اى دوست عزيز، فراموش نکن که در مقابل آن زادگاه دينى براى ادا کردن دارى. پول نفتى به ناروا و ناعادلانه گير من و امثال من آمد که سهم آن بشاگردى بينوا بود. روا نيست ايران را فراموش کنيم. روا نيست!‌ چه داخل و چه خارج از ايران باشيم. آزادى و عدالت و آرمان هاى ديگر هميشه با ارزشند. حتى اگر ميليونها نفر را به پاى تلويزيون بياورند و به آنها بخندند.

آقاى سکوت کرده، خانم به فکر خود، دوستان بريده و به کنجى خزيده، به خود آييد، فضا خفه است؟ فرياد بزن. با خودت نجوا کن اين را هم نميتوانى؟ تاريک است؟ شمعى روشن کن. سرد است؟ با بخار دهانت گرمش کن. اگر ديگرى به فکر پول است تو نباش. اگر ديگرى چار نعل به سمت پست و مقام و تيتر مى تازد، تو نرو. به قول امام اول شيعيان کوهها لرزيدند، تو نلرز. پايدار باش و بنويس و نترس. خودت باش. فکر کن و بنويس و از فکرت دفاع کن. چيزى بنويس که در اعماق سياهچال ها هم از آن برنگردى اما اگر دوستت يا حتى دشمنت در صحت و سلامت و با منطق نشان داد که اشتباه مى کنى آن را بپذير. بنويس حتى اگر شده با نام مستعار. کارى که امثال بنده در اينجا و فانوس داريم مى کنيم. شيفته شهرت و زد و بند و مريد بازى و اين چيزها نيستيم ذره‌اى هم به قدرت فکر نمى کنيم. از جزيره‌هايى دور افتاده در سراسر اين زمين زيبا بى دريغ بطرى بطرى پيغام به اقيانوس مى‌سپاريم. شايد کسى آنها را ديد. شايد به دردى خورد. اين حداقل وظيفه و تکليف ما است. وظيفه و تکليف. ايندو را فراموش نکنيد.

اين درد دل را براى اين نوشتم که بگويم به دليل گرفتارى هاى زياد رسيدگى به وبلاگ شخصى خودم را به بعد موکول مى کنم و تا مدتى در اينجا اصلا نخواهم نوشت. فرقى ندارد، فعلا در فانوس هم در پشت صحنه و هم در روى صحنه مشغول هستيم. نگران نباشيد!‌ نه بريده ايم و نه به اين سادگى خواهيم بريد. در ايران بوديم که فانوس راه افتاد در آنجا هم مى نوشتيم، اينجا هم مى نويسيم. از آدمهاى پستى مانند مرتضوى و امثال آن هم نمى ترسيم. اگر روزى هم به ايران برگرديم باز هم مينويسيم.

بگذاريد رازى عيان(!) را با همه درميان بگذارم. من نويسنده اى حرفه اى نيستم. سر سوزن ذوقى داشتم و تنها براى اينکه اميد را زنده نگه دارم دو سال و نيم پيش فانوس را راه انداختم و دوستان خيلى خوبى در آنجا و در سراسر وبلاگستان پيدا کردم. الان هم امور در آنجا به دست من نيست، خوشحالم که اگر همين امروز هم از آنجا بيرون بيايم، چيزى از فانوس کم نميشود. اين آرزوى من بود و به آن رسيدم. اما نهضت ادامه دارد و نفت فانوس به اين سادگى ها تمام شدنى نيست!

همه ما فقط و فقط يک وظيفه داريم. بايد نااميدى را نااميد کنيم. نااميدى هم مانند استبداد روزى از ايران خواهد رفت، مطمئن باشيد.

0 Comments | | Permalink

_______________________________________________